Dismember - Sklep dla fanów. Oficjalny merch i albumy w EMP

Choć debiutancki "Like An Ever Flowing Stream" po wsze czasy pozostał punktem odniesienia dla wszystkiego co przez kolejne dwie dekady nagrywali muzycy Dismember, to niezłomną wiarą w ekstremę i tym jakże przyjemnie łaskoczącym uszy chrzęszczącym, piaszczystym soundem gitar, zespół zdobył dozgonny szacunek rzesz fanów Svensk Dödsmetal.

Bez dwóch zdań Dismember zasłużył sobie na szczególne miejsce w historii gatunku.

W 2011 roku, po 23 latach wydawało się, że kariera jednego z najważniejszych przedstawicieli szwedzkiej szkoły death metal dobiegła końca. Pierwszy band z grona tworzących Wielką Czwórkę skandynawskiej mielonki - powszechnie zalicza się do niej: Entombed, Unleashed, Grave i właśnie Dismbember - zszedł ze sceny. Rok 2019 przyniósł jednak informację o koncertowym powrocie i rozbudził apetyt na więcej.

Zanim muzycy ze Sztokholmu dochrapali się statusu death metalowego Iron Maiden - i bynajmniej nie chodzi tu o komercyjny sukces - a umiłowanie do klasycznych melodii, gitarowych dwugłosów i synchronicznych scenicznych układów choreograficznych - przeszli długą drogę.

Kluczowym jej etapem okazało się podpisanie papierów z niemiecką Nuclear Blast, a następnie wydanie pod jej szyldem albumów tak znakomitych, jak wspomniany już debiut, "Indecent and Obscene" i "Massive Killing Capacity". Na tych materiałach zaraźliwa przebojowość sąsiaduje z opętańczymi nawalankami Freda Estby'ego ("Soon to Be Dead", "Skin Her Alive") i wrzaskami, które z gardzieli niezmordowanie wydobywa Matti Karki.

"Massive Killing Capacity" z hiciorowatym "Casket Garden" po raz pierwszy tak dobitnie unaocznił inklinacje do wplatania heavy metalowej melodii. Muzycy chyba uznali jednak, że zrobiło się nieco zbyt łagodnie. Dlatego kolejne albumy – po kolei: "Death Metal", "Hate Campaign", "Where Ironcrosses Grow" i "The God That Never Was" - oznaczały powrót do zdefiniowanego na debiucie klasycznego death metalu. Gatunku, w którym muzycy Dismember czują się lepiej niż dobrze.